Ako vas interesuje kako je to biti student u Sjedinjenim Američkim Državama (SAD), Anis Idrizović nam je dao odgovore na mnogobrojna pitanja koja se tiču uslova i težine studiranja, uslova boravka, hrane, smještaja, vannastavnih aktivnosti, studentskog života i slično.
Anis Idrizović je crnogorski državljanin, rođen u Bijelom Polju, a studira na Univerzitetu u Ročesteru. Ročester je grad u SAD-u, država Njujork. Posljednje dvije godine srednje škole završio je u Njemačkoj, Frajburgu, na koledžu „Robert Bosh“, odsjek elektrotehnika i optički inžinjering. Anas nam je govorio o uslovima studiranja u SAD-u.
UNIVERZITET U ROČESTERU – OPIS I STIPENDIJE
Univerzitet u Ročesteru je jedan od vodećih istraživačkih univerziteta u zemlji. Njegovi kampusi su dom za 200 akademskih zvanja, više od 2.000 nastavnika i nastavnog osoblja, i oko 10.000 studenata – od kojih su približno polovina žene.
Rochester je i dalje jedan od najmanjih i najsavršenijih među vodećim istraživačkim univerzitetima. Postoji više od 85 akademskih programa, a 1/3 je stranih studenata što ga čini međunarodnim kampusom. Univerzitet u Ročesteru dodjeljuje dvije vrste stipendija: “merit-based“ i “need-based“ stipendije. Merit-based stipendija jeste stipendija za talenat, akademska dostignuća. Njih ima uglavnom manje jer su specifična kao npr. za talentovane muzičare, neko ko želi da se bavi nečim što je specifično u oblasti inžinjerstva i za određene programe u srednjoj školi. Što se tiče “need-based“ stipendija one su karakteristične za inostrane studente za koju se ispunjava određena onlajn aplikaciona forma koja se zove “CSS profile“ u kojem se upisuju zarade, troškovi, sve finansijske informacije o studentu i onda Univerzitet na osnovu toga nudi stipendije. CSS profile – https://cssprofile.collegeboard.org/
“Ono što je slučaj u posljednje dvije godine jeste da je Univerzitet u Ročesteru bio jako darežljiv sa inostranim studentima, da li će to biti ove godine i naredne ne znam, ali je situacija bila onako dosta pozitivna“, kazao je Idrizović.
Ono što je dosta zanimljivo na osnovnim studijama jesu istraživanja. Ako to zanima studente mogu da se uključe u rad u laboratorijama ili da rade jedan na jedan sa profesorima, da odrade sopstveno istraživanje, bilo to da je antropološka studija, nešto vezano za ekonomiju, fiziku. Postoji dosta prilika na Univerzitetu u Ročesteru, budžet je ogromni i jako su srećni da pomognu i podrže one koji imaju dobre inicijative.
SISTEM STUDIRANJA NA UNIVERZITETU U ROČESTERU
Čitava je ideja da se tokom čitavog semestra radi, ima mnogo domaćih zadataka koji se ocjenjuju, projekti, kolokvijumi i ispiti. Finalni ispit može da nosi najviše 60%, a može i da iznosi malo, oko 20%, sve zavisi od predmeta. Što se tiče tog istraživačkog dijela, plan i program su osmišljeni tako da se dotaknu istraživanja, ali da ne ulaze potpuno u istraživanje. Čitava je ideja da se steknu te sposobnosti istraživanja, da osoba koja napusti fakultet može da se bavi istraživanjem. Radi se puno, prati se na predavanjima, postoje vježbe koje su obavezne, postoje domaći zadaci koji su obavezni i nose 15% ocjene, gdje vježbe nose 15% ocjene i sve ostalo je u ispitima koji su ili lakši ili teži, zavisi do ispita. Na nekim predmetima domaći projekti nose 45% ocjene.
Jezici su jedini predmeti na kojima postoji taj usmeni dio. Prezentacije mogu nosti od 5-10% ocjene, što je vrlo rijetko, ali uglavnom je sve u pisanom obliku. Postoji puno rada na esejima, analizama.
VANNASTAVNE AKTIVNOSTI
Vannastavne aktivnosti na Univerzitetu u Ročesteru su jako bitne i zanimljive. Postoji oko 300 klubova u oblasti muzike, volontiranja, sporta i drugo. Postoji puno ideja, ljudi koji su entuzijastični, finansiranje je jako dobro, mogu se realizovati vaše ideje, ako ih imate.
“Ovog semestra su ljudi koji su iz moje škole osnovali novi klub koji se zove “European horizonts“ sa fokusom na politiku i ekonomiju Evropske unije i dobili su finu finansijsku podršku pa se sastaju par puta nedjeljno i diskutuju o tome“, istakao je Idrizović.
Profesori u Odjelu za atletiku i rekreaciju su posvećeni izvrsnosti u svim aspektima obrazovanja za atletiku i doprinose obrazovnoj misiji Koledža. Trude se da pokažu visoke standarde i ohrabre njihove učenike da učine isto. Jedan od glavnih ciljeva jeste da obezbijede da svi studenti, fakulteti i osoblje imaju pozitivno iskustvo sa njihovim odjeljenjem i da se usadi ponos u ustanovi.
RAZLIKE IZMEĐU UCG I UNIVERZITETA U ROČESTERU
Anis je istakao da postoji razlika između Univerziteta Crne Gore i Univerziteta u Ročesteru. Kaže da “ovdje, ako ja želim da studiram elektrotehniku, prijavljujem se za Fakultet za elektrotehniku u Podgorici i studiram elektrotehniku, a ako želim da promijenim moram da idem na drugi fakultet. Na Univerzitetu u Ročesteru je nešto drugačije. Na I godini postoje elektrotehnika i optičko inžinjerstvo, koji imaju slične predmete, to su matematika, fizika, osnovni inžinjerski predmeti i onda postoji ta fleksibilnost gjde ja mogu da kažem okej, odradio sam program za elektrotehniku, ali ipak želim da se bavim optičkim inžinjerstvom, tako da postoji ta fleksibilnost, od godinu do dvije, gdje može tačno da se odredi šta želite da studirate“.
Anise, reci nam o uslovima boravka, smještaj, hrana, studentski život?
“Mnogo fakulteta ima obavezan život na kampusu, prvu godinu, prve dvije godine, čak neki i do prve tri godine. Na Univerzitetu u Ročesteru mi svi moramo da živimo prve dvije godine, i stranci i Amerikanci, zato što je to ideja “full college experience“, treba da se živi na kampusu sa drugim mladim ljudima, jer fakultet nije samo akademsko zvanje. Skuplje je živjeti u kampusu nego u gradu, ali ako neko dobije stipendiju oni će da pokriju život na kampusu i to je bolji dio. Što se tiče hrane, sa tim životom na kampusu takođe dolazi tzv. “meal plan“. Imate svoj studentski ID koji predstavlja vaš ulaz za hranu i on je pristup za sve menze i radi kao debitna kartica na fakultetu i može da se troši na hranu. Postoje dva tipa za hranu. Prvi predstavlja samo provlačenje i imaju neograničen broj provlačenja, taj sam ja koristio ove godine i mogao sam da uđem u tri menze neograničen broj puta.“
Anisov program takođe sadrži 350 dolara po semestru za trošenje, možda za neke menze koje nijesu pokrivene ovim programom ili za kupovanje grickalica, ali sve zavisi šta sipendija pokriva. Ove godine imao je taj visok “meal plan“ koji su pokrivali, sljedeće godine je smanjio. Mogao je da ima isti “meal plan“, ali, kako kaže Anis, morao je da plati nevjerovatnu sumu novca tako da je samo smanjio. Anisu je bilo prelijepo tokom dosadašnjeg perioda. Što se tiče smještaja postoje studentski domovi, koji se nalaze na kampusu, a za prvu godinu su uvijek na centralnim pozicijama i najbolji su.
Postoji li rizik sa cimerima/cimerkama? Da li znaš za neki slučaj koji se desio?
“Uvijek postoji rizik, kao i svugdje. Ja znam za jedan slučaj koji se desio na našem spratu. Jedan cimer je puno hrkao i da su onda neki podnijeli zahtjev da se premjeste u drugu sobu zbog hrkanja i tu su vrlo fleksibilni, imaju dosta razumijevanja jer je i njima i nama u interesu da ta godina ili te godine prođu što lakše moguće. Ako postoji bilo kakav problem sa cimerom postoje službe, na svakom spratu postoje “residential advisors“ koji su studenti starijih godina i vode računa da je na spratu sve u redu.”
Anise, kako si odlučio da studiraš na Univerzitetu u Ročesteru?
“Uvijek mi je bilo smiješno kako sam odabrao ovaj Univerzitet. Ja sam imao dva univerziteta na koja sam htio da se prijavim, Univerzitet u Ročesteru mi je bio jedan od njih. Na internetu sam našao onlajn “search&study“ i stavio sam da ima elektrotehniku i računarstvo, njemački jezik, vodene sportove, da ima međunarodnih studenata i da su univerziteti srednjeg ili većeg ranga. Izašlo je 90 univerziteta i podijlio sam ih u tri grupe, koliko je teško upasti na tim univerzitetima. Ja sam izvukao iz svakog šešira po jedan univerzitet i to su bili univerziteti za koje sam se prijavio. Kad to kažem to je vjerovatno jedan od najgorih načina, možda čak i najgori način da se odabere fakultet, ali je to bio moj način.“
