Predstavnice NVO Mladiinfo Montenegro prisustvovale su završnoj Zoom konferenciji u okviru serijala “Kad mladi spašavaju svet” koju je organizovala NVO Mreža mladih jugoistočne Evrope u saradnji sa Misijom OEBS-a u Srbiji, a koja je održana 12. juna 2020. godine.
Tokom završne konferencije detaljnije su obrađivane teme koje se tiču uloge mladih i položaja organizacija mladih i za mlade u uslovima izazvanim krizom, a neka od pitanja koja su bila obuhvaćena tokom konferencije jesu:
Kako su se organizacije mladih i za mlade snašle u toku pandemije? Da li su i na koji način mogle da se prilagode novonastalim okolnostima? Koji kapaciteti nedostaju, a koje vještine i znanja mogu da se eksportuju i u druge sektore? Koliko su stvarno bile bitne omladinske organizacije tokom krize i koliko su doprinijele? Koje su izazove imale omladinske organizacije? Kako uključiti mlade i omladinske organizacije u dugoročan odgovor na pandemiju? Tipovi aktivnosti u kojima su se neorganizovani mladi angažovali? Koje su pretpostavke o budućim potrebama mladih nakon krize? Kako podržati potrebe mladih-organizovanih i neorganizovanih?
Tokom konferenciije diskutovano je o svim prethodno navedenim pitanjima iz ugla omladinskog sektora.
Neke od aktivnosti u kojima su se neorganizovani mladi organizovali tokom korone bile su: Volonterske aktivnosti i pomaganje ugroženim kategorijama; Razvoj i razmjena vještina i znanja; Podrška mentalnom zdravlju, Podrška zapošljavanju i plasiranju proizvoda malih i srednjih preduzeća; Umjetnost i kreiranje umjetničkih sadržaja za vršnjake, ali i ostale kategorije.
Tokom konferencije diskutovano je i o budućim potrebama mladih nakon post krize.
Učesnici su se usaglasili da je potrebna podrška mentalnom zdravlju u post krizi jer se tada očekuju efekti krize na mentalno zdravlje, kao i da su mladi tokom krize položili ispit generacijske solidarnosti, ali se to u javnom prostoru većinom vrjednovalo kao njihova obaveza, a ne solidarni generacijski čin.
Takođe, govoreno je i o izazovima sa kojima su se organizacije susretale tokom pandemije i izdvojeni su neki od njih poput: Nedostatak sredstava za rad u novom kontekstu, nedostupnost resursa, izazovi za ljudske resurse i administraciju organizacija da rade na svojoj misiji, nevidjenje mladih kao prioritetnih ili ranjive grupe u pandemiji; Nisu sve organizacije isto bile prilagodljive na pandemiju što je u nekom dijelu diktiralo njihov doprinos u kriznoj situaciji; Stopirani grantovi za omladinske projekte uz bojazan da će se u post kriznom periodu omladinski fondovi preusmjeriti na prioritetnije stvari; Prezasićenost mladih onlajn sadržajima; Dostupnost servisima organizacija su imali samo mladi koji imaju “ekran”, a postoji i problem dolaska do mladih do kojih se inače dolazilo teže.
Namjera ovog serijala je umnogome ispunjena, a bila je upravo identifikacija doprinosa, ali i izazivanje mladih i organizacija mladih i za mlade u kriznim situacijama, odnosno iznjedravanje uvida, koji će svima poslužiti za planiranje budućih koraka i informisano odlučivanje.
